De grote terugreis vanuit Timisoara
Nadat de koffers ‘s morgens al op tijd door de leden en medereizigers afgeleverd werden in de hotelhal was het wachten op de lunch of brunch, eigenlijk was het een verlaat ontbijt, ook hier was het weer perfect verzorgd en niemand kwam iets tekort.
Tevens werden de nodige personen zoals de solisten van de opera, de directie van het hotel, hun medewerkers, etc. bedankt voor de inzet voor en tijdens de reis zodat alles op zijn pootjes terecht kwam zoals het hoort te zijn.
Karel van Keeken stond erbij te glimmen en kon met een grote smile de voorbije dagen even memoreren, het succes in de opera, de 2 mooie uitvoeringen in de Dom en in Lipova bij Maria Radna, de rondleidingen o.l.v. Prof.Dr. Kindl.
Het presentje van de Gemeente Venlo werd aan de heer Murgu overhandigd die ervoor zal zorgen dat het bij de Burgemeester van Timisoara terecht komt.
Hierna weer een vlotte organisatie die alle touwtjes in handen had betreffende de terugvlucht vanuit Timisoara naar Dortmund, een zeer prettig verlopen terugreis en dan weer op naar het volgende adres, de bekende DAB brouwerij in Dortmund alwaar ons een diner in de vorm van een excellent buffet werd voorgeschoteld waar iedereen stil van werd. Mensen wat was dit goed en geen drankje te weinig !!
Ook hier werden de nodige mensen van harte bedankt voor de inzet, van Frans Meeuwis t/m Paul&Paul en Frans Smeets, Karel Hermans, de PR-commissie, de fotografen, de koffersjouwers, Wim van Nieuwenhuizen onder wiens leiding tot de reis werd besloten, het complete bestuur etc. etc. Ik zal misschien nog wel mensen vergeten zijn, maar ook zij zijn natuurlijk van harte bedankt voor alle inzet.
Als superverrassing voor Sef Schloosz werd hij eens in het zonnetje gezet. Voor hem was het de beloning voor alle inzet gedurende de vele jaren dat Sef als dokter met Venlona mee op reis ging als medisch adviseur en als steun en toeverlaat voor de mensen met hun specifieke probleempjes die er bij een dergelijke reis zich altijd voordoen. Sef, nogmaals van harte proficiat met de toekenning van het erelidmaatschap. Je hebt het verdiend!
Speciaal ook een woord van dank voor de mensen en hun partners die meegegaan zijn vanuit het zuiden van onze provincie!
Hierna werd het grote geheel afgesloten en zijn we allemaal weer veilig in Venlo aangekomen, waarna iedereen van elkaar afscheid nam om elkaar nog eens speciaal te bedanken voor de gezelligheid. Daarna koos ieder zijn eigen weg naar huis.
Kortom een reis waar we nog lang over zullen napraten omdat er weer een parel aan de kroon van Venlona werd gemonteerd waar we trots op kunnen zijn.
Ik besef dat ik met dit korte verslag nog niet volledig ben geweest. Er zijn teveel positieve dingen die nog niet zijn benoemd, deze zullen later wel aan de orde komen.
Graag nog even een oproep: korte of langere verhalen over de belevenissen en ervaringen van medereizigers afzonderlijk zijn welkom, eventueel met foto`s. Zie hierbij de eerder al gestuurde mail van Guus Haeijen.
Ze kunnen doorgestuurd worden naar: vice-voorzitter@venlona.net.
Met veel groeten en dank aan allen.
Th. Driessen
Maondaag 24 augustus 2015 - Wasdaag
" Monday, monday, so good to be". Zo luidt een beroemde song van de Beach Boys.
Maandag, wasdag. Ook wij leden, partners en gasten van KZV Venlona houden wasdag. Na de concerten en uitvoeringen is het vandaag de tijd om de stembanden te reinigen en door te spoelen. Wat is het geschikte wasmiddel? Water uit flesjes, koele wijn uit glazen en bier uit......Een zanger uit " Choer des cowboys" , verschijnt met hoed, maar zonder paard! Dit is de dag van zonnehoeden en petten én factor 30 en hoger.
De CC-Company is voorbereid en deelt gratis frisdrank uit, wel nodig bij 30 graden Celcius. De binnentuin van CURTEA BERARILOR TIMISOREANA biedt beschutting tegen de zon; de overkapping heeft een toepasselijke kleur okergeel die vrolijk stemt.
Prijsvraag: Op een blauwe parasol staat het motto van de brouwerij.: POVESTEA MERGE MAI DEPARTE. Wie weet de vertaling?
Hertog Jan is aanwezig met glazen en pullen, hij hoeft niet ver te lopen want we zitten in de binnentuin van de bijna 300 jaar oude bierbrouwerij TIMISOREANA opgericht in 1718.
Hier geen brood op de plank, maar heerlijke braadworst, gebraden Eisbein, aangevuld met diverse soorten aardappelen. De magen gevuld, de kelen gesmeerd.....dan danken we met Kodosh en de piano is niet voor niets naar binnen gesleept! De Venlose leedjes zijn een voorproefje voor Timisoara als deze stad culturele hoofdstad van Europa wil worden in 2021.
We worden niet onderbroken door politie of stadswacht.
Ons pleinzingen en mini concert afgelopen vrijdag is door de politie verboden en ook onze flyers hebben we helaas over. Een en ander heeft geleid tot duizenden afkeurende reacties in Roemenië, een prachtige PR voor Koninklijke Zangvereniging Venlona! Een dagbladjournalist die toevallig op een terras aanwezig was heeft deze politieactie beschreven in een hoofdartikel van de plaatselijke krant met bijplaatsing van een foto van ons koor en de rij wachtenden buiten de opera afgelopen vrijdag, velen moesten teleurgesteld worden.
Nu we toch lekker ongestoord kunnen zingen passeert de Venlose vastelaovend de revue. Ook onze dames en gasten zingen van harte mee, maar we blijven een mannenkoor.
De maedjes van Venlona geven een optreden, de Limburgse evergreens worden ook uit volle borst gezongen. Het wasmiddel werkt goed.
Deze ontspannende middag eindigt om 16:00u. onder een strakblauwe hemel, op dit moment een toepasselijke kleur!
We zingen als laatste " Adieu Cherie, weej gaon now nao hoes"'.
Oplossing:" Het verhaal gaat verder"
Ceau/Salut
Wim Wittenbernds
Voor foto's van deze dag zie het fotoalbum van 24 augustus.
23 augustus: De dag van Lipova
Na een zeer onrustige nacht vanwege het gebonk van de disco op een bruiloft in het hotel, verstoort de wekker ons om half 7 wreed uit onze moeizame slaap.
Om 7 uur worden we al in de eetzaal verwacht omdat er vandaag een druk programma opgesteld is. Als we in de eetzaal arriveren lijkt het alsof er een explosie van mannen met witte hemden heeft plaatsgevonden! Iedereen is al druk in de weer met het bijeen vergaren van het zo onmisbare ontbijt. Door deze ongekende drukte op dit vroege tijdstip lijkt het wel of het personeel bezig is met het spelletje "Ren je rot".
Om acht uur staan de bussen klaar om ons naar het plaatsje Lipova te brengen waar we om half elf een mis gaan opluisteren in de schitterende Wallfahrtskirche Maria Radna bij Pfarrer Andreas Reinholtz.
De weg er naar toe is een zeer aparte belevenis. We maken op een hele andere manier kennis met Roemenië. De bus leidt ons door een zeer uitgestrekt landschap met wilde paarden, maïs en zonnebloemen. Wat ook opvalt zijn de langgerekte dorpen waar we doorheen rijden. Bijzonder zijn de wegen....Als speciale verrassing heeft de reiscommissie een stuk weg ingelast dat in zo'n erbarmelijke staat verkeert dat het lijkt of we in een "hobbelende geit" zitten in plaats van in een comfortabele bus. Tijdens onze reis zien we ook nauwelijks mensen. Het lijkt wel uitgestorven. Ook ligt er soms midden op de weg een enorme berg puin waar de bus moeizaam omheen moet laveren.
Maar na ruim een uur zien we in de verte al de torens van de prachtige kerk opdoemen en het duurt niet lang of de hele meute is druk doende de trappen naar de ingang te beklimmen. Zeker voor degenen die de piano naar boven moeten slepen wordt het een kleine kruistocht.
Als we uiteindelijk opgesteld staan en de hond van de pastoor is weggejaagd, worden we stil van ons eigen gezang.....Wat een geweldige acoustiek in deze prachtige basiliek! Na afloop van de mis en het miniconcert worden we bedankt door de pfarrer met mooie woorden en door de mensen in de kerk met een zeer warm applaus.
Vervolgens worden we uitgenodigd op de binnenplaats voor, ditmaal geen soep en brood, maar water en brood. En wel zeer speciaal water: Pfarrer Andreas blijkt een bijzondere gave te hebben: hij kan op wonderbaarlijke wijze water in Schnapps veranderen! waarlijk vuurwater is het geworden! Geen wonder dat er bij de ingang wel een stuk of 5 brandblussers staan! Bij menigeen schiet dit water letterlijk in het verkeerde keelgat! Ondertussen is het schitterend weer geworden! De zon schijnt volop! Waarschijnlijk komt dit door ons mooie concert!
Rond 14:00u. vertekken we naar een eetgelegenheid in de buurt van Lipova, nadat er eerst een groepsfoto is gemaakt op de trappen met de prachtige kerk als decor. In deze eetgelegenheid, Popa Mara, genaamd, mag volgens het programma "De beer los", omdat we verder geen verplichtingen meer hebben deze dag. Nadat we eerst een aubade hebben gebracht aan twee jarigen: Tiny Schieck en Henk Beekman, doen we ons te goed aan een heerlijke maaltijd bestaande uit kipfilet met rijst, puree, een heerlijk sausje en fruit na.
Een uur eerder dan gepland vertrekken de bussen dan richting Timisoara, maar dan wel via een andere " normalere" weg! Die zijn hier dus echt ook wel!
In het hotel aangekomen, zakken we even lekker onderuit op het terras om nog even na te praten en te genieten in de zon met een glaasje van het een of ander. Om 18:00u. verzamelen we in het atrium om een aubade te brengen aan Felicia, de baas van het hotel en het personeel. Na het zingen van enkele liederen en verschillende mooie woorden van dank, begeven we ons naar de Viennazaal, waar de inmiddels beruchte soep met broodjes, die overigens meer van tapa's weghebben, weer op ons staan te wachten.
Na het eten wandelen de meesten van ons gezellig de stad in om Timisoara " By night" te beleven. Ook weer een hele aparte ervaring! Het bruist inmiddels van de activiteit. ook nog even naar het Parcul Rozelor gelopen om te kijken wat we hebben gemist. Het is inderdaad een bijzondere lokatie, waar op dat moment ANATEVKA in het Roemeens wordt opgevoerd, met inderdaad héél veel toeschouwers.
Wat overigens nog vermeldenswaardig is: Bij een van de kraampjes die rond het park staan, vertelt een Roemeense ons dat er op internet een bericht is geplaatst over het politieoptreden gisteren en door veel mensen onderschreven wordt dat het een schande is dat "zo een beroemd koor uit Olanda", is weggestuurd!
Al met al een mooie dag met heel veel mooie ervaringen!
Zie voor foto's van deze dag het album: " De dag van Lipova".
Guus Haeyen
DE K.Z. VENLONA MAG GEEN CONCERT GEVEN OP HET PLEIN
Zaterdag 22 augusutus2015 Hotel Timisoara Roemenie!
Na een voldaan gevoel van het succes van gisteravond en een geweldige after-party kwam het niet ongelegen dat we later konden ontbijten. Het was even wennen en zoeken omdat het ontbijt deze ochtend voor ons in een andere zaal was. Zoals iedere ochtend stond er weer een royaal ontbijtbuffet voor ons klaar.
Het ontspannen dagprogramma begon met een stadsrondrit door Timisoara. In elke bus was een gids aanwezig, die ons veel wetenswaardigheden over de stad en het land heeft verteld.Timisoara bruist van energie en maakt een inhaalslag na een lange periode van communistische onderdrukking. Jonge mensen stralen de vrijheid uit.
Wij zijn onder de indruk geraakt van de rijke Weense Jugendstil- architectuur en de vervallen staat waarin de gebouwen nu verkeren. Gelukkig is er grote waardering door de Europese gemeenschap voor het behoud van deze historische stad .Met trots hangt naast de Roemeense vlag ook de Europese vlag.
Voor de lunch zijn we naar de bierfabriek Timisoara gereden. De overdekte biertuin bood voldoende plaats voor ons allemaal. Nadat we goed en wel plaats genomen hadden aan de lange tafels werden we lastig gevallen door een zigeunerin. Ze vertelde dat ze ons kende en veel gebedeld heeft in 't Ven.Ze haalde aardig wat Lei op en heeft deze geschonken aan de armlastige vereniging Venlona.
Volgens traditie hebben de zangers voor het bedienend personeel en de gidsen gezongen.Onze dirigent stond versteld van onze zangtalenten "Jullie kunnen ook overal zingen!"
Snel volgden overheerlijke salades met brood, gevolgd door schnitzel en friet. Na deze lekkere maaltijd hebben we ons programma voortgezet en zijn we terug richting het centrum van de stad gegaan.
We verzamelden op het plein bij de fontijn en hier was de bedoeling om een klein concert ten gehore te brengen. Al gauw werd besloten dat vanwege het "vallende water " het mooie stemgeluid in het niet zou vallen en is het concert verplaatst naar het plein voor de Opera .
Vol enthousiasme zetten we als eerste stuk "Venlona en Venlo" in. Goed en wel zongen we "Bene Calistoria " en werden we door de dienders van de stad gesommeerd direct te stoppen met zingen en kregen we ook het verbod om te flyeren. Dit was een kort en krachtig concert! Jammer, maar met respect voor de plaatselijke regels.
Om 19.00 uur verzamelen we ons voor het hotel. De Dom ligt op loopafstand van het hotel. Dit was ideaal. Herr Professor Doktor Kindel heette ons welkom in de Dom en leidde het publiek door het concertprogramma. In deze prachtige Dom was het geweldig om te mogen zingen. De klanken reikten tot aan de hemel. Gerald Wijnen begeleidde ons op piano en het programma werd extra verrijkt door de schillterende sopraan Nicoleta.
Rond de klok van tien uur keerden we terug naar het hotel waar we nog genoten hebben van een lekkere soep en heerlijke sandwiches.
Inmiddels is de nieuwe dag aangebroken en is het ongekend stil in de lounge van het hotel. Venlona slaapt! Straks weer vroeg uit de veren. Op naar Lipova!
Francoise en Wim van Nieuwenhuizen
John en de baton
John en de baton
John is een van onze gastzangers en de enige uit Brunssum. Hij is zo enthousiast over Venlona, dat zijn vrienden zijn huis al te koop hebben gezet.
Nu wil het geval dat onze dirigent zijn 'stokje' te lang vond en John wilde hem daar wel bij helpen. Met een zakmes heeft hij de baton ingekort. Met nagellak heeft hij de rafels weggewerkt (kennelijk worden ook batons van grafiet gemaakt). En voor de grap heeft hij toen het afgezaagde stukje verlengt met een filtersigaret in het foedraal gedaan. Al met al een heel werk maar je moet er wat voor over hebben.
Bij de afterparty in het hotel laat Wim zijn emoties gaan. Behalve de boodschap aan zijn ega, doet hij ons kond van het feit, dat hij na afloop van het concert zijn baton in tweeën heeft gebroken. Voortaan communiceert hij uitsluitend met lichaamstaal, wat wij natuurlijk al lang wisten.
John hoort een en ander beteuterd aan.
Joep.
De grote dag!!!!
21 augustus 2015
Na de generale repetitie van gisteravond is het voor mij niet zo heel laat geworden, het was pas net de 21ste toen ik in het mandje ben gekropen om fit te zijn voor de grote dag. De generale is wel goed verlopen, nog wat kleine vergissingen om eventjes bij stil te staan. We kunnen weer ontbijten tussen 8 uur en 9:30 uur waarna het al snel tijd is om te verzamelen voor de allerlaatste puntjes op een hoofdletter i te zetten. Deze repetitie verloopt anders dan verwacht. Door onze directeur worden een aantal passages uit de diverse stukken besproken en daarna door ons gezongen. Al met al positieve feedback.
Dan is er voor wat betreft het repeteren niets meer aan te doen en hopen we op een uitstekende prestatie later vanavond. Om 13:00 uur start ook het laatste avondmaal wat voor deze dag verschoven is naar het middaguur. Na het nuttigen van de maaltijd en vele liters vocht, WATER wel te verstaan hebben we de rest van de middag vrij om ons in alle rust voor te bereiden op de uitvoering waar we zolang naar hebben uitgekeken. Helaas is door de voorspelde weersomstandigheden het besluit genomen om de uitvoering in het opera theater te laten plaatsvinden in plaats van het Rosenpark, met als gevolg dat het aantal bezoekers sterk is gereduceerd. De dames en overige reizigers hebben tijdens de repetitie de mogelijkheid om te genieten van een rondleiding door de Opera
Voordat we aan het avondprogramma beginnen hebben we nog brood met soep waarna wij ons om 19:15 uur buiten het hotel verzamelen. Voor de medereizigers zijn de plaatsen in de opera gereserveerd. In een aparte ruimte krijgen we nog enkele oefeningen voor adem en geest waarna we ons naar de artiesten ingang van de opera begeven.
Buiten voor de opera staat een gigantische rij mensen te wachten om naar het openingsconcert van het culturele seizoen te komen luisteren.
Om 20:00 uur precies begint het concert met de ouverture Nabuccu van Verdi. Daarna wordt het concert officieel geopend door de concert meester in de Roemeense taal. Het enige wat wij als koor kunnen begrijpen en verstaan is Venlona waarna we gezamenlijk het podium betreden en het spektakel voor ons kan beginnen. We zijn allemaal super geconcentreerd en hopen er een mooie happening van te maken. Het een na het ander nummer komt voorbij met solisten die er een geweldige performance van maken. Nu blijkt dat alle repetities en de dag geheel onthouding zijn vruchten heeft afgeworpen. Ik maak zelf al vanaf mijn achtste jaar muziek en heb diverse hoogtepunten kunnen beleven maar dit heb ik nog nooit meegemaakt. Deze ervaring met zo’n uitmuntende prestatie door Venlona de solisten en het orkest hebben mij als muzikant diep geraakt. Wat een concert hebben we het publiek kunnen geven in een prachtige ambiance. Na afloop een en al lof.
Door de directeur van de opera zijn we na het optreden uitgenodigd om in de entree van de opera een hapje en een drankje te nuttigen. Hier hebben we nog lang zal hij leven en Venlona en Venlo gezongen.
Aansluitend zijn we naar de lobby van ons hotel gelopen en hebben daar het feest doorgezet tot voor sommige in de zeer vroege uurtjes. De reiscommissie is nog bedankt voor het prachtige werk wat de afgelopen anderhalf jaar is verzet evenals de oud Preses, Wim van Nieuwenhuizen die in zijn functie als toenmalig Preses de kar mee heeft getrokken.
Via deze weg wil ik nogmaals de commissie bedanken, Paul, Paul, Frans en Karel.
Een geweldige ervaring die ik nooit zal vergeten.
Huub Brouwer 2e tenor.
De dag van de generale repetitie
Eigenlijk was ik al drie kwartier te laat toen ik naar bed ging, want de dag waarover ik het verslag ging doen was al begonnen. Hij was geëindigd met lichte regen en op het terras van ons hotel waar het heerlijk toeven was waren de automatische zonne- regenschermen al uitgedraaid.
Vandaag staat een vrije dag op het programma, maar wel generale repetitie om 19:00 uur (eigenlijk 20:00, maar eerst oefenen met de opstelling, beetje ruim gesteld, dat daar een uur voor wordt uitgetrokken maar we zijn nu in de "professionele wereld", aldus de directeur).
Na het ontbijt (op tijd aanschuiven want anders zou het meeste op kunnen zijn), miezert het wat en dus nemen enkelen een taxie naar de shopping mall, lopen duurt een kwartiertje.
's Middags op het terras krijgt iedereen een rondje van de directeur en daarna mogen we eigenlijk geen alcohol meer, maar ...
De regen houdt op en op het terras is het weer aangenaam.
Bij het diner, dat om 17:00 is gepland i.v.m. de repetitie, wachten ons enkele verrassingen.
Vandaag is Venlona precies 115 jaar jong. Irene Hendriks is jarig en we hebben ruim genoeg te eten. Ja dat laatste heeft een paar dagen aanloop gekost maar is na dan toch goed gekomen.
Als aperitief biedt het bestuur een Kir Royal aan en wordt er uitgebreid gezongen. De repetitie kan dus in opperste stemming beginnen.
Om 18:55 staat het hele gezelschap klaar op de Bühne in de opera. Er is vanwege het weer voor gekozen om het gehele optreden te verplaatsen van het Rozenpark naar de Opera. Achteraf blijkt dat maar goed ook, want in de pauze van onze repetitie is de brandweer druk bezig om de kelders van de Opera leeg te pompen, het water komt in de toiletten omhoog.
De repetitie, die vrij toegankelijk is, wordt een grandioos succes. Vanwege het weer zit de zaal niet vol, maar de directeur is tevreden en daar doen we het om.
Terug in het hotel volgt de ontlading en het duurt tot in de kleine uurtjes, totdat de rust is weergekeerd. Morgen de grote dag, maar die kan nu al niet meer mislukken!
Joep Jansma.
Woensdag 18 augustus (officieel verslag)
Allereerst de complimenten aan Guus, want zijn inloginstructie is zo duidelijk dat het zelfs mij is gelukt om in te loggen.
Aan het woord is vandaag een vrijwel radeloze chronikeur, met de opdracht om alle belevenissen van vandaag te noteren: een vrijwel onmogelijke opgave, maar we gaan het proberen.
Alweer de complimenten aan de reiscommissie: het is allemaal perfect geregeld. Kan niet beter. Wat mij betreft: Houden zo!!!
Dit verslag begint op 18 aug 00.00 uur en waar zijn we dan? In de bar natuurlijk en de er wordt op zeer hoog niveau geconverseerd: "Komt een vrouw bij de dokter" en nog meer van deze anekdotes. Zo ook Peter en zijn waterpomptang op vliegveld Dortmund en Netje, die een bordje wil gaan maken om mede te delen dat zij WEL een gediplomeerd masseuse is. Alle verhalen natuurlijk overgoten met bier. Dit ging zo door tot mijn tijdstip van vertrek 01.30 was gekomen. Verder heb ik geen politiesirenes meer gehoord, dus neem ik aan dat alles goed is afgelopen. Dat klopte, want 's morgens aan het ontbijt was de hele meute weer present. Gelukkig ook Robert van de stadsomroep, want voor hem was ik bang dat hij zich niet meer op Houdini achtige wijze uit zijn vliegtuigstoeltje had weten te bevrijden, waar hij zich toch ook op eenzelfde manier had ingevouwen.
Na het ontbijt even tijd om water in te slaan, na alle dreigementen van de reiscommissie had dit eerste prioriteit. We waren niet de enigen, die op dit idee waren gekomen. Overal in de stad zag je Venlonaleden met flessen water sjouwen. Een zeldzaam gezicht, want meestal tillen die jongens alleen maar glazen bier.
Om 10 uur was het tijd voor de stadswandeling. Een zeer orgineel idee had de reiscommissie doen besluiten er een soort speurtocht van te maken met moeilijke vragen. En zo kon het bijv. gebeuren dat we door ruines liepen waaruit bleek dat Timisoara WEL een mikwe heeft (of zoiets). Aan de stad werd flink geklust: straten gemaakt, huizen gerestaureerd enz. enz. Halfweg de speurtocht werd besloten koffie te gaan drinken. Van deze gelegenheid maakten we gebruik om een alternatieve tekst voor "When de Saints" te verzinnen. Ook weer zo'n opdracht van de resicommissie. Daarna door naar het restaurant aan de rivier, waar het diner werd geserveerd. Onderweg kwamen we alle andere groepen tegen, die ook koffie zaten te drinken en liedteksten te knutselen.
Het diner in Porte Arte, een restaurant van 2 etages in de open lucht aan de rivier was ook nu weer voortreffelijk. Veel (vlees)gerechten gemaakt op oude receptuur van de Turken, die immers meer dan 500 jaar hier hebben geheerst. Hier werd aan het einde de eigenaar ook toegezongen als dank. Een van de chefs was jarig en die hebben we ook gelijk maar even een Venlona's "lang zal ie leven" toegezongen.
Toen door naar de orthodoxe kerk. Een mooi gebouw met een geweldige akoestiek. Hier even gewacht op de kerkelijke hoogwaardigheidsbekleder. (Ik denk een bisschop, de grootte van zijn kruis in ogenschouw nemend). 4 kerkelijke liederen gezongen op niet meer dan half volume. Dat was bij deze prachtige akoestiek ruim voldoende, mede ook natuurlijk omdat Jeu weer meezong. De bisschop bedankte ons en bood ons allemaal een baantje als priester aan omdat wij zo mooi konden zingen. Als beloning mochten we mee de catacomben in om wat oudheidkundigheden te bewonderen.
Terug naar het hotel voor een kleine siesta, want om 18.00 moesten we weer fris in de opera zitten voor de eerste repetitie met het orkest in de prachtige antieke zaal onder toeziend oog van de grote baas, meneer Murgu, zelf. Dat hebben we geweten want onder leiding van onze directeur ging het van dikhout zaagt men planken. De enige stijl, die de menkes van Venlona snappen als het er op aan komt. "Kieke, kieke, kieke" naor mich @#$%&!!!, waren de meest gehoorde woorden van onze dirigent. Dat moet je er als amateur voor over hebben om met professionals te werken. Om 20.30 zat de repetitie erop. Er bleken geen doden te zijn gevallen. Iedereen leefde gelukkig nog.
Om 21.00 zaten we weer in de eetzaal voor soep en broodjes, maar eerst hield onze dirigent nog een peptalk. Hij vertelde dat de grote Murgu erg tevreden was. Ook vertelde hij dat gezien de weersverwachtingen van de komende dagen, was besloten het concert niet in het Rozenpark te houden maar in de opera. Dit was best effe een domper, maar er was ook besloten dat de generale repetitie gratis kon worden bezocht, waardoor we ons concert tweemaal voor een uitverkocht huis mogen houden.
Toen de soep en de broodjes en na het eten werd het tijd dat elke groep zijn versie van "When the saints" ten gehore bracht voor een deskundige en onpartijdige juri bestaande uit Wim Schepers, Gerald Wijnen en jurivoorzitter Frans Meeuwis. Op de meest rare zaken werd door de juri gelet: korte broek en meer van dat soort raadselachtige elementen. En toen kon het gezang beginnen; om de beurt de twaalf wandelgroepen. Over de teksten doe ik geen enkele mededeling omdat ik anders bang ben dat we geen uitreisvisum meer krijgen. Wel kwam er vaak het woord "bier" in voor. Uiteindelijk won de groep "de dames" terwijl hier toch ook duidelijk een aantal mannen in zaten. Ieder groepslid ontving 10 consumptiebonnen en een wisseltrofee van de reiscommissie. Bovendien mogen zij nu ook een jaar lang bij V&D in Venlo gratis met de roltrap op en neer.
En nu zit de hele meute weer gezellig in de bar te converseren: "ken je die van Sam en Moos" en meer van dat soort praat. Wat een dag wat een dag. Maar wel weer beregezellig.
Chris Frencken